อัล-เตารอต (ปฐมกาล) 43

พวก​พี่‍ชาย​กลับ‍มา​อียิปต์​กับ​เบน‌ยา‌มิน

การ​กัน‌ดาร​อาหาร​ใน​แผ่น‍ดิน​ร้าย‍แรง​ยิ่ง‍นัก อยู่​มา​เมื่อ​ครอบ‍ครัว​นบี​ยะอฺ‌กูบ​กิน​ข้าว​ที่​นำ​มา​จาก​อียิปต์​หมด​แล้ว บิดา​จึง​บอก​บุตร‍ชาย​ว่า “กลับ​ไป​ซื้อ​อาหาร​มา​อีก‍หน่อย​ให้​พวก‍เรา” แต่​ยู‌ดาห์​ตอบ​บิดา​ว่า “ท่าน​กำ‍ชับ​พวก‍เรา​อย่าง​เด็ด‍ขาด​ว่า ‘ถ้า​ไม่‍ได้​น้อง‍ชาย​มา​ด้วย พวก‍เจ้า​จะ​ไม่​เห็น​หน้า​เรา​อีก’ ถ้า​พ่อ​ใช้​ให้​น้อง​ลง‍ไป​กับ​พวก​ลูก ลูก​จะ​ลง‍ไป​ซื้อ​อาหาร​ให้​พ่อ แต่​ถ้า​หาก​พ่อ​ไม่‍ให้​น้อง​ลง‍ไป พวก​ลูก​จะ​ไม่​ไป เพราะ​เจ้า‍นาย​ท่าน​บัญชา​พวก​ลูก​ว่า ‘พวก‍เจ้า​จะ​ไม่​เห็น​หน้า​เรา​อีก​ถ้า​น้อง​ไม่‍ได้​มา​ด้วย’ ” นบี​ยะอฺกูบ1​จึง​ว่า “ทำไม​พวก‍เจ้า​ทำ​สิ่ง‍เลว‍ร้าย​ต่อ​พ่อ​ที่​ไป​บอก​ท่าน​ว่า​พวก‍เจ้า​มี​น้อง‍ชาย​อีก‍คน‍หนึ่ง?” พวก‍เขา​จึง​ตอบ​ว่า “เจ้า‍นาย​ท่าน​ซัก‍ไซ้​ไต่‍ถาม​ถึง​พวก​ลูก และ​ญาติ​พี่‍น้อง​ของ​พวก​ลูก​ว่า ‘บิดา​เจ้า​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​หรือ? เจ้า​มี​น้อง​อีก‍คน‍หนึ่ง​หรือ​เปล่า?’ พวก​ลูก​ก็​ตอบ​ตาม​คำ​ถาม​เหล่า‍นั้น จะ​รู้​ได้​อย่าง‍ไร​ว่า​ท่าน​จะ​สั่ง​ว่า ‘พา​น้อง​ของ​พวก‍เจ้า​ลง‍มา’ ” ยู‌ดาห์​จึง​พูด​กับ​นบี​ยะอฺกูบ​บิดา​ของ​เขา​ว่า “ขอ​พ่อ​ให้​เด็ก​นั้น​ไป​กับ​ลูก เรา​จะ​ได้​ออก​เดิน​ทาง​ไป​เพื่อ​จะ​ได้​มี​ชีวิต​ต่อ‍ไป​และ​ไม่​ตาย ทั้ง​พวก​ลูก​และ​พ่อ​กับ​เด็กๆ ของ​เรา​ด้วย ลูก​จะ​เป็น​ตัว​ประ‌กัน​แทน​น้อง​คน​นี้ พ่อ​ให้​ลูก​รับ‍ผิด‍ชอบ​ได้ ถ้า​ลูก​ไม่​นำ​เขา​กลับ‍มา‍หา​พ่อ และ​ส่ง​เขา​ต่อ‍หน้า​พ่อ ก็​ขอ​ให้​ลูก​รับ‍ผิด​ต่อ​พ่อ​ตลอด‍ชีวิต 10 ถ้า​พวก​ลูก​ไม่​ล่า‍ช้า​อยู่​เช่น‍นี้ ก็​คง​จะ​ได้​กลับ‍มา​สอง​ครั้ง​แล้ว”

11 ฝ่าย​นบี​ยะอฺกูบ​บิดา​จึง​บอก​บุตร‍ชาย​ทั้ง‍หลาย​ว่า “ถ้า​อย่าง​นั้น​ให้​ทำ​ดัง‍นี้​คือ เอา​ผลิต‍ผล​อย่าง​ดี​ที่​มี​ใน​ดิน‍แดน​นี้​คือ พิม‌เสน​บ้าง น้ำ‍ผึ้ง​บ้าง ยาง​ไม้​และ​เปลือก​ไม้​ชะ‌มด ถั่ว​พิส‌ทา‌ชิ‌โอ และ​อัล‌มอนด์ ใส่​ภาชนะ​และ​ลง‍ไป​ให้​เป็น​ของ​กำ‌นัล​แก่​ท่าน 12 เอา​เงิน​ไป​สอง​เท่า คือ​เงิน​ที่​ติด​มา​ใน​ปาก​กระ‌สอบ​นั้น ก็​ให้​เอา​กลับ​ไป​คืน​ด้วย เพราะ​บาง‍ที​เขา​ผิด​พลาด​ไป 13 ลุก‍ขึ้น​และ​พา​น้อง‍ชาย​ของ​เจ้า​กลับ​ไป​หา​เจ้า‍นาย​ท่าน 14 ขอ​อัลลอฮฺ​ผู้​ทรง​อานุภาพ​ยิ่ง​ทรง​ให้​เจ้า‍นาย​ท่าน​กรุณา​แก่​พวก‍เจ้า และ​ปล่อย​พี่‍ชาย​กับ​เบน‌ยา‌มิน​กลับ‍มา ถ้า​พ่อ​จะ​ต้อง​โศก‍เศร้า​เพราะ​ต้อง​เสีย​ลูก ก็​ต้อง​เป็น​ตาม​นั้น” 15 คน​เหล่า‍นั้น​ก็​เอา​ของ​กำ‌นัล​และ​เงิน​สอง​เท่า​ติด‍มือ​ไป​พร้อม​กับ​เบน‌ยา‌มิน แล้ว​ลุก‍ขึ้น​ลง‍ไป​ยัง​อียิปต์ และ​ยืน​อยู่​ต่อ‍หน้า​นบี​ยู‌สุฟ

16 เมื่อ​นบี​ยู‌สุฟ​เห็น​เบน‌ยา‌มิน​มา​กับ​พวก‍เขา จึง​สั่ง​ผู้‍ดู‍แล‍บ้าน​ของ​ท่าน​ว่า “จง​พา​คน​เหล่า‍นี้​เข้า​ไป​ใน​บ้าน ให้​ฆ่า​สัตว์​และ​จัด​โต๊ะ​ไว้ เพราะ​คน​เหล่า‍นี้​จะ​มา​รับ‍ประ‌ทาน​ด้วย‍กัน​กับ​เรา​ใน​เวลา​เที่ยง” 17 ชาย​คน​นั้น​ก็​ทำ​ตาม​ที่​นบี​ยู‌สุฟ​สั่ง และ​พา​คน​เหล่า‍นั้น​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​นบี​ยู‌สุฟ 18 คน​เหล่า‍นั้น​ก็​กลัว​เพราะ​เขา​พา​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​นบี​ยู‌สุฟ จึง​พูด​กัน​ว่า “คง​เป็น​เพราะ​เงิน​ที่​ติด​มา​ใน​กระ‌สอบ​ครั้ง‍ก่อน เขา​จึง​พา​พวก‍เรา​มา​ที่​นี่ เพื่อ​เจ้า‍นาย​ท่าน​จะ​หา​เหตุ​ใส่‍ความ​จับ‍กุม​เรา จับ​เรา​เป็น​ทาส ทั้ง​จะ​ริบ​เอา​ลา​ด้วย” 19 พวก‍เขา​เข้า​ไป​หา​ผู้‍ดู‍แล‍บ้าน​ของ​นบี​ยู‌สุฟ และ​พูด​กับ​เขา​ที่​ประตู​บ้าน 20 เขา​กล่าว​ว่า “นาย ข้าพ‌เจ้า‍ทั้ง‍หลาย​ลง‍มา​ครั้ง‍ก่อน​เพื่อ​ซื้อ​อาหาร 21 เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า‍ทั้ง‍หลาย​ไป​ถึง​ที่‍พัก เปิด​กระ‌สอบ​ออก ก็​เห็น​เงิน​ของ​แต่‍ละ‍คน​อยู่​ใน​ปาก​กระ‌สอบ​ของ​ตน เงิน​นั้น​ยัง​อยู่​ครบ​น้ำ‍หนัก ข้าพ‌เจ้า‍ทั้ง‍หลาย​จึง​ได้​นำ​เงิน​นั้น​ติด‍มือ​กลับ‍มา​ให้ 22 ข้าพ‌เจ้า‍ทั้ง‍หลาย​นำ​เงิน​อีก‍ส่วน‍หนึ่ง​ติด‍มือ​ลง‍มา​เพื่อ​จะ​ซื้อ​อาหาร​อีก เงิน​ที่​อยู่​ใน​กระ‌สอบ​นั้น​ใคร​ใส่​ไว้​ข้าพ‌เจ้า‍ทั้ง‍หลาย​ไม่​ทราบ​เลย” 23 ผู้‍ดู‍แล​จึง​ตอบ​ว่า “ทำ​ใจ​ให้​สบาย อย่า​กลัว​เลย พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​และ​พระ‍เจ้า​ของ​บิดา​ท่าน​ทรง​ให้​มี​ทรัพย์​อยู่​ใน​กระ‌สอบ​ของ​ท่าน เงิน​ของ​ท่าน​นั้น เรา​ได้​รับ​แล้ว” ผู้‍ดู‍แล​ก็​พา​สิ‌เม‌โอน​ออก​มา‍หา​พวก‍เขา 24 เมื่อ​ผู้‍ดู‍แล​พา​คน​เหล่า‍นั้น​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​ของ​นบี​ยู‌สุฟ​แล้ว ก็​เอา​น้ำ​ให้​พวก‍เขา​ล้าง‍เท้า และ​ให้​ลา​ของ​พวก‍เขา​กิน​ฟาง 25 พวก​พี่‍ชาย​ก็​จัด‍เตรียม​ของ​กำ‌นัล​ไว้​คอย​นบี​ยู‌สุฟ​ซึ่ง​จะ​มา​ใน​เวลา​เที่ยง เพราะ​ได้‍ยิน​ว่า​พวก‍เขา​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​อาหาร​กัน​ที่​นั่น

26 เมื่อ​นบี​ยู‌สุฟ​กลับ‍มา​บ้าน พวก‍เขา​ก็​เอา​ของ​กำ‌นัล​ที่​ติด‍มือ​มา​นั้น ให้​นบี​ยู‌สุฟ​ใน​บ้าน แล้ว​โน้ม​ตัว​ถึง​ดิน​คำ‍นับ​ท่าน 27 นบี​ยู‌สุฟ​ถาม​ถึง​ทุกข์‍สุข​ของ​เขา​และ​กล่าว​ว่า “บิดา​ผู้​ชรา​ที่​พวก‍เจ้า​กล่าว‍ถึง​ครั้ง‍ก่อน​นั้น​สบาย‍ดี​หรือ? ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​หรือ?” 28 พวก‍เขา​ตอบ​ว่า “บิดา​ของ​ข้าพ‌เจ้า‍ทั้ง‍หลาย​บ่าว​ของ​ท่าน​อยู่​สบาย‍ดี ยัง​มี​ชีวิต​อยู่” แล้ว​พวก‍เขา​ก็​ก้ม‍ตัว‍ลง​คำ‍นับ​อีก 29 นบี​ยู‌สุฟ​มอง‍ดู​เบน‌ยา‌มิน​น้อง‍ชาย​มารดา​เดียว‍กัน แล้ว​ถาม​ว่า “คน​นี้​เป็น​น้อง‍สุด‍ท้อง​ที่​พวก‍เจ้า​บอก​แก่​เรา​ครั้ง‍ก่อน​หรือ?” นบี​ยู‌สุฟ​กล่าว​ว่า “ลูก​เอ๋ย ขอ​อัล‌ลอฮฺ​ทรง​เมตตา​แก่​เจ้า” 30 แล้ว​นบี​ยู‌สุฟ​รีบ​ออก​ไป เพราะ​ตื้นตัน​ใจ​ด้วย​ความ‍​รัก​น้อง ท่าน​เข้า​ไป​ใน​ห้อง ร้อง‍ไห้​อยู่​ที่​นั่น 31 นบี​ยู‌สุฟ​ล้าง‍หน้า​แล้ว​กลับ​ออก​มา แข็ง​ใจ​กลั้น​น้ำ‍ตา​สั่ง​ว่า “ยก​อาหาร​มา​เถิด” 32 พวก​คน​ใช้​ก็​ยก​ส่วน​ของ​นบี​ยู‌สุฟ​มา​ตั้ง​ไว้​เฉพาะ​ของ​ท่าน ส่วน​ของ​พี่‍น้อง​ก็​เฉพาะ​ของ​พี่‍น้อง ส่วน​ของ​คน​อียิปต์​ที่​มา​รับ‍ประ‌ทาน​ด้วย​นั้น​ก็​เฉพาะ​ของ​พวก‍เขา เพราะ​คน​อียิปต์​จะ​ไม่​รับ‍ประ‌ทาน​ร่วม​กับ​คน​ฮีบรู เพราะ​เป็น​ที่​น่า‍รัง‍เกียจ​สำหรับ​คน​อียิปต์ 33 พวก​พี่‍น้อง​ก็​นั่ง​ตรง‍หน้า​นบี​ยู‌สุฟ เรียง​ตั้ง‍แต่​คน​ที่​หนึ่ง​คือ ผู้​มี​สิทธิ‍บุตร‍หัว‍ปี​ลง‍มา​จน‍ถึง​น้อง‍สุด‍ท้อง​ตาม​วัย พี่‍น้อง​ทั้ง‍หลาย​มอง‍ดู​กัน​ด้วย​ความ​ประ‌หลาด‍ใจ 34 แล้ว​อาหาร​ส่วน​ที่​อยู่​หน้า​นบี​ยู‌สุฟ​ก็​ถูก​ส่ง​ไป​ให้​พี่‍น้อง​เหล่า‍นั้น แต่​ของ​ที่​ให้​เบน‌ยา‌มิน​นั้น มาก‍กว่า​ของ​พวก​พี่‍ชาย​ถึง​ห้า​เท่า พวก‍เขา​ก็​กิน​ดื่ม​กับ​นบี​ยู‌สุฟ


1ปฐก.32:28-29

บทที่ 42  ►  บทที่ 44

Share