อัล-เตารอต (ปฐมกาล) 27

นบี​อิส‌หาก​ดุ‌อาอ์​ขอ​พร​ให้​นบี​ยะอฺ‌กูบ

เมื่อ​นบี​อิส‌หาก​ชรา​และ​ตา‍มัว ท่าน​ก็​เรียก​เอ‌ซาว​บุตร​คน‍โต​ของ​ท่าน​มา และ​กล่าว​แก่​เขา​ว่า “ลูก​เอ๋ย” เขา​ตอบ​ว่า “ลูก​อยู่​นี่” ท่าน​ว่า “นี่‍แน่ะ พ่อ​แก่​แล้ว พ่อ​ไม่​รู้​วัน​ตาย​ของ​พ่อ เจ้า​จง​เอา​อาวุธ​ของ​เจ้า คือ​แล่ง‍ธนู​และ​คัน‍ธนู​ออก‍ไป​ที่​ท้อง‍ทุ่ง หา​เนื้อ​มา​ให้​พ่อ เตรียม​อาหาร​อร่อย​ให้​พ่อ อย่าง​ที่​พ่อ​ชอบ​นั้น และ​นำ​มา​ให้​พ่อ​กิน เพื่อ​พ่อ​จะ​ได้​ดุ‌อาอ์​ขอ​พร​ให้​เจ้า​ก่อน​พ่อ​ตาย”

เมื่อ​นบี​อิส‌หาก​พูด​กับ​เอ‌ซาว​บุตร‍ชาย​นั้น นาง​เร‌เบ‌คาห์​แอบ​ฟัง​อยู่ เมื่อ​เอ‌ซาว​ออก‍ไป​ท้อง‍ทุ่ง​เพื่อ​หา​เนื้อ​มา เร‌เบ‌คาห์​จึง​พูด​กับ​นบี​ยะอฺ‌กูบ​บุตร​ของ​นาง​ว่า “แม่​ได้‍ยิน​พ่อ​ของ​เจ้า​พูด​กับ​เอ‌ซาว​พี่‍ชาย​ของ​เจ้า​ว่า ‘จง​นำ​เนื้อ​มา​ให้​พ่อ​และ​จัด​อาหาร​อร่อย​ให้​พ่อ​กิน และ​พ่อ​จะ​ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​เจ้า​ต่อ​พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​ก่อน​พ่อ​ตาย’ เพราะ‍ฉะนั้น ลูก​เอ๋ย​จง​เชื่อ‍ฟัง​ตาม​ที่​แม่​จะ​สั่ง​เจ้า ไป​ที่​ฝูง‍แพะ‍แกะ นำ​ลูก​แพะ​ดีๆ สอง​ตัว​มา​ให้​แม่ แม่​จะ​เอา​มัน​ปรุง​อาหาร​อร่อย​ให้​พ่อ​เจ้า อย่าง​ที่​พ่อ​ชอบ 10 และ​เจ้า​เอง​ต้อง​นำ​ไป​ให้​พ่อ​เจ้า​รับ‍ประ‌ทาน​เพื่อ​ว่า​ท่าน​จะ​ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​เจ้า​ก่อน​ท่าน​ตาย” 11 นบี​ยะอฺ‌กูบ​พูด​กับ​เร‌เบ‌คาห์​มารดา​ของ​เขา​ว่า “ดู‍สิ เอ‌ซาว​พี่​ของ​ลูก​เป็น​คน​มี​ขน‍ดก และ​ลูก​เป็น​คน​เกลี้ยง‍เกลา 12 พ่อ​ของ​ลูก​คง‍จะ​คลำ​ตัว​ลูก และ​เห็น​ว่า​ลูก​หลอก‍ลวง​ท่าน แล้ว​นำ​การ​สาป‍แช่ง​มา​เหนือ​ลูก ไม่​ใช่​พร” 13 มารดา​พูด​กับ​เขา​ว่า “ลูก​เอ๋ย ขอ​ให้​คำ​สาป‍แช่ง​ของ​เจ้า​ตก​อยู่​กับ​แม่​เถิด เชื่อ‍ฟัง​แม่​เท่า‍นั้น ไป​นำ​มา​ให้​แม่​เถิด” 14 เขา​จึง​ไป​นำ​มา​ให้​มารดา มารดา​ของ​เขา​ก็​ทำ​อาหาร​อร่อย​อย่าง​ที่​บิดา​ของ​เขา​ชอบ​นั้น 15 แล้ว​เร‌เบ‌คาห์​นำ​เสื้อ​อย่าง​ดี​ที่‍สุด​ของ​เอ‌ซาว​บุตร‍ชาย​คน‍โต​ของ​นาง ซึ่ง​อยู่​กับ​นาง​ใน​เรือน​มา​สวม​ให้​นบี​ยะอฺ‌กูบ​บุตร​คน‍เล็ก​ของ​นาง 16 เอา​หนัง​ลูก‍แพะ​หุ้ม​มือ และ​คอ​เกลี้ยง‍เกลา​ของ​เขา 17 แล้ว​นาง​ก็​มอบ​อาหาร​อร่อย​และ​ขนม‍ปัง​ที่​นาง​ทำ​ให้​นบี​ยะอฺ‌กูบ​บุตร‍ชาย​ของ​นาง​ถือ​ไป

18 เขา​จึง​เข้า​ไป​หา​บิดา​และ​พูด​ว่า “พ่อ” และ​ท่าน​ว่า “พ่อ​อยู่​นี่ ลูก​เอ๋ย เจ้า​คือ​ใคร?” 19 นบี​ยะอฺ‌กูบ​ตอบ​บิดา​ของ​เขา​ว่า “ลูก​เป็น​เอ‌ซาว​บุตร‍หัว‍ปี​ของ​พ่อ ลูก​ทำ​ตาม​ที่​พ่อ​บอก​ลูก​แล้ว เชิญ​ลุก‍ขึ้น​นั่ง​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ​ที่​ลูก​หา‍มา​เถิด เพื่อ​พ่อ​จะ​ได้​ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​ลูก” 20 แต่​นบี​อิส‌หาก​พูด​กับ​บุตร‍ชาย​ของ​ตน​ว่า “ลูก​เอ๋ย เจ้า​ทำ​อย่าง‍ไร​จึง​พบ​มัน​เร็ว​นัก?” เขา​ตอบ​ว่า “เพราะ‍ว่า​อัลลอฮฺ​ผู้​ทรง​เป็น​พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​ของ​พ่อ​ทรง​นำ​มา​ให้​ลูก” 21 แล้ว​นบี​อิส‌หาก​จึง​พูด​กับ​นบี​ยะอฺ‌กูบ​ว่า “ลูก​เอ๋ย มา​ใกล้ๆ พ่อ​จะ​ได้​คลำ‍ดู​เจ้า เพื่อ​จะ​ได้​รู้​ว่า​เจ้า​เป็น​เอ‌ซาว​ลูก‍ชาย​ของ​พ่อ​แน่​หรือ​ไม่?” 22 นบี​ยะอฺ‌กูบ​จึง​เข้า​ไป​ใกล้​นบี​อิส‌หาก​บิดา นบี​อิส‌หาก​คลำ​ตัว​เขา​แล้ว​พูด​ว่า “เสียง​ก็​เป็น​เสียง​ของ​ยะอฺ‌กูบ แต่​มือ​เป็น​มือ​ของ​เอ‌ซาว” 23 ท่าน​ก็​จำ​เขา​ไม่‍ได้ เพราะ​มือ​ของ​เขา​มี​ขน‍ดก​เหมือน​มือ​เอ‌ซาว​พี่‍ชาย​ของ​เขา ท่าน​จึง​ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​เขา 24 ท่าน​ถาม​ว่า “เจ้า​เป็น​เอ‌ซาว​ลูก‍ชาย​ของ​พ่อ​จริง​หรือ?” เขา​ตอบ​ว่า “ใช่” 25 ท่าน​จึง​ว่า “นำ​อาหาร​มา​ให้​พ่อ พ่อ​จะ​ได้​กิน​เนื้อ​ที่​ลูก‍ชาย​ของ​พ่อ​หา‍มา แล้ว​ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​เจ้า” นบี​ยะอฺ‌กูบ​จึง​นำ​มัน​มา​ให้​ท่าน ท่าน​ก็​รับ‍ประ‌ทาน นบี​ยะอฺ‌กูบ​นำ​น้ำ‍องุ่น‍หมัก​มา​ให้​ท่าน​และ​ท่าน​ก็​ดื่ม 26 แล้ว​นบี​อิส‌หาก​บิดา​ของ​เขา​จึง​พูด​กับ​เขา​ว่า “ลูก​เอ๋ย​เข้า‍มา​ใกล้​และ​จุบ​พ่อ” 27 เขา​จึง​เข้า‍มา​ใกล้​และ​จุบ​ท่าน และ​ท่าน​ก็​ดม‍กลิ่น​ที่​เสื้อ​ของ​เขา และ​ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​เขา​ว่า

“ดู‍ซิ กลิ่น​ลูก‍ชาย​ข้า

เหมือน​กลิ่น​ท้อง‍ทุ่ง​ซึ่ง​พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​ประทาน‍พร

28 ขอ​อัลลอฮฺ​ประ‌ทาน​น้ำ‍ค้าง​จาก​ฟ้า​แก่​เจ้า

และ​ประ‌ทาน​ความ​อุดม‍สม‌บูรณ์​ของ​แผ่น‍ดิน

ทั้ง​ข้าว​และ​น้ำ‍องุ่น​หมัก​ใหม่​มาก‍มาย​แก่​เจ้า

29 ขอ​ให้​ชน‍ชาติ​ทั้ง‍หลาย​รับ‍ใช้​เจ้า

ขอ​ให้​ประ‌ชา‍ชาติ​โน้ม‍ลง​คำ‍นับ​เจ้า

ขอ​ให้​เป็น​เจ้า‍นาย​เหนือ​พี่‍น้อง

และ​บุตร‍ชาย​มารดา​ของ​เจ้า​โน้ม‍ลง​คำ‍นับ​เจ้า

ใคร​แช่ง‍สาป​เจ้า​ก็​ขอ​ให้​ผู้‍นั้น​ถูก​สาป1,2

และ​ใคร​ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​เจ้า​ก็​ขอ​ให้​ผู้​นั้น​รับ‍พร”

เอ‌ซาว​สูญ‍เสีย​พร

30 พอ​นบี​อิส‌หาก​ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​นบี​ยะอฺ‌กูบ​เสร็จ และ​นบี​ยะอฺ‌กูบ​เพิ่ง​ออก‍ไป​พ้น‍หน้า​นบี​อิส‌หาก​บิดา เอ‌ซาว​พี่‍ชาย​ก็​กลับ​จาก​การ​ล่า‍เนื้อ 31 เขา​ทำ​อาหาร​อร่อย​นำ​มา​ให้​บิดา เขา​พูด​กับ​บิดา​ว่า “ขอ​พ่อ​ลุก‍ขึ้น​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ​ที่​ลูก‍ชาย​หา‍มา เพื่อ​จะ​ได้​ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​ลูก” 32 นบี​อิส‌หาก บิดา​พูด​กับ​เขา​ว่า “เจ้า​คือ​ใคร?” เขา​ตอบ​ว่า “ลูก​คือ​เอ‌ซาว ลูก‍ชาย​หัว‍ปี​ของ​พ่อ” 33 พอ​ได้​ฟัง​ดัง‍นั้น นบี​อิส‌หาก​ก็​ตัว‍สั่น​มาก​ยิ่ง‍นัก พูด​ว่า “ใคร​เล่า​ที่​ไป​ล่า‍เนื้อ แล้ว​นำ​มา​ให้​พ่อ? พ่อ​กิน​หมด​แล้ว​ก่อน​เจ้า​มา​ถึง และ​พ่อ​ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​เขา​แล้ว และ​เขา​จะ​ได้​รับ‍พร​แน่‍นอน” 34 เมื่อ​เอ‌ซาว​ได้‍ยิน​ถ้อย‍คำ​ของ​บิดา​ก็​ร้อง‍ตะ‌โกน​เสียง‍ดัง​ด้วย​ความ​ขม‍ขื่น​ยิ่ง‍นัก และ​พูด​กับ​บิดา​ว่า “พ่อ ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​ลูก​ด้วย​เถิด” 35 แต่​ท่าน​พูด​ว่า “น้อง​เจ้า​เข้า‍มา​หลอก​พ่อ เอา​พร​ของ​เจ้า​ไป​เสีย​แล้ว” 36 เอ‌ซาว​พูด​ว่า “เขา​มี​ชื่อ​ว่า​ยะอฺ‌กูบ3​ก็​ถูก‍ต้อง​แล้ว​ไม่‍ใช่​หรือ? เพราะ​เขา​หลอก​ลูก​สอง​หน​เข้า​นี่​แล้ว เขา​เอา​สิทธิ‍บุตร‍หัว‍ปี​ของ​ลูก​ไป4 และ​คราว‍นี้​เขา​เอา​พร​ของ​ลูก​ไป​อีก​ด้วย” แล้ว​เขา​พูด​ว่า “พ่อ​ไม่‍ได้​สงวน​พร​ไว้​ให้​ลูก​บ้าง​หรือ?” 37 นบี​อิส‌หาก​ตอบ​เอ‌ซาว​ว่า “พ่อ​ตั้ง​ให้​เขา​เป็น​นาย​เหนือ​เจ้า และ​มอบ​บรร‌ดา​พี่‍น้อง​ของ​เขา​ทั้ง‍หมด​ให้​เป็น​คน‍ใช้​ของ​เขา ทั้ง​พืช​และ​น้ำ‍องุ่น​หมัก พ่อ​ก็​จัด​ให้​เขา ลูก​เอ๋ย พ่อ​จะ​ทำ​อะไร​ให้​เจ้า​ได้​อีก​เล่า?” 38 เอ‌ซาว​พูด​กับ​บิดา​ว่า “พ่อ พ่อ​มี​พร​แต่​เพียง​พร​เดียว​เท่า‍นั้น​หรือ? พ่อ ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​ลูก ให้​พร​ลูก​ด้วย​เถิด​พ่อ” แล้ว​เอ‌ซาว​ก็​ตะ‌เบ็ง​เสียง​ร้อง‍ไห้5

39 นบี​อิส‌หาก​บิดา​ของ​เขา​จึง​ตอบ​ว่า

“ที่‍ดิน​ของ​เจ้า​จะ​อยู่​ห่าง​จาก​ความ​อุดม‍สม‌บูรณ์​ของ​แผ่น‍ดิน

และ​ห่าง​จาก​น้ำ‍ค้าง​จาก​ฟ้า​เบื้อง‍บน

40 แต่​เจ้า​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ด้วย​ดาบ

และ​เจ้า​จะ​รับ‍ใช้​น้อง‍ชาย​ของ​เจ้า

แต่​เมื่อ​เจ้า​ดิ้น‍รน

เจ้า​จะ​หัก​แอก​ของ​เขา​ออก​จาก​คอ​ของ​เจ้า”6,7

นบี​ยะอฺ‌กูบ​หนี​ความ​โกรธ​ของ​เอ‌ซาว

41 ฝ่าย​เอ‌ซาว​เกลียด‍ชัง​นบี​ยะอฺ‌กูบ เพราะ​เรื่อง​พร​ที่​บิดา​ดุอาอ์​ขอ​พร​ให้​เขา เอ‌ซาว​รำพึง​ใน​ใจ​ว่า “วัน​ไว้‍ทุกข์​พ่อ​ใกล้​เข้า‍มา​แล้ว วัน‍นั้น​ข้า​จะ​ฆ่า​ยะอฺ‌กูบ​น้อง‍ชาย​ของ​ข้า​เสีย” 42 แต่​มี​คน​บอก​ถ้อย‍คำ​ของ​เอ‌ซาว​บุตร‍ชาย​คน‍โต​แก่​เร‌เบ‌คาห์ นาง​ให้​คน​ไป​เรียก​นบี​ยะอฺ‌กูบ​บุตร‍ชาย​คน‍เล็ก​ของ​นาง​มา และ​พูด​กับ​เขา​ว่า “นี่‍แน่ะ เอ‌ซาว​พี่‍ชาย​ของ​เจ้า​ปลอบ‍ใจ​ตน‍เอง​ด้วย​การ​จะ​ฆ่า​เจ้า 43 เพราะ‍ฉะนั้น​ลูก​เอ๋ย​เชื่อ‍ฟัง​แม่ ลุก‍ขึ้น​หนี​ไป​หา​ลา‌บัน​พี่‍ชาย​ของ​แม่​ที่​ฮา‌ราน 44 และ​อยู่​กับ​เขา​ชั่ว‍คราว​จน‍กว่า​ความ​เกรี้ยว‍กราด​ของ​พี่‍ชาย​เจ้า​จะ​คลาย‍ลง 45 จน‍กว่า​ความ​โกรธ​ของ​พี่‍ชาย​เจ้า​จะ​คลาย‍ลง และ​เขา​ลืม​สิ่ง​ที่​เจ้า​ทำ​ต่อ​เขา แล้ว​แม่​จะ​ส่ง​ให้​คน​ไป​รับ​เจ้า​กลับ‍มา​จาก​ที่‍นั่น ทำไม​แม่​จะ​ต้อง​สูญ‍เสีย​ลูก​ทั้ง‍สอง​คน​ใน​วัน​เดียว‍กัน?”

46 เร‌เบ‌คาห์​พูด​กับ​นบี​อิส‌หาก​ว่า “ฉัน​เบื่อ​ชีวิต​ของ​ฉัน​เหลือ‍เกิน เพราะ​หญิง​ฮิต‌ไทต์ ถ้า​ยะอฺ‌กูบ​แต่ง‍งาน​กับ​หญิง​ฮิต‌ไทต์ หญิง​ดิน‍แดน​นี้ ชีวิต​ของ​ฉัน​จะ​มี​ประ‌โยชน์​อะไร​แก่​ฉัน?”


1ปฐก.12:3

2ฮบ.11:20

3แปลว่า หลอก

4ปฐก.25:29-34

5ฮบ.12:17

6ปฐก.36:8; 2 พกษ.8:20

7ฮบ.11:20

บทที่ 26  ►  บทที่ 28

Share