อินญีล (ยะหฺยา) 13

ท่านอี‍ซา​ล้าง‍เท้า​ของ​พวก​สา‌วก

ก่อน​ถึง​งาน​เทศ‌กาล​ปัส‌กา ท่านอี‍ซา​รู้​แล้ว​ว่า​ถึง​เวลา​ที่​จะ​จาก​โลกดุนยา​นี้​ไป​หาองค์อุปถัมภ์ ท่าน​รัก​บรร‌ดา​คน​ของ​ท่าน​ที่​อยู่​ในโลกดุนยา​นี้ ท่าน​รัก​พวก‍เขา​จน​ถึง​ที่‍สุด ขณะ​เมื่อ​รับ‍ประ‌ทาน​อาหาร​เย็น​อยู่​นั้น (อิบ‌ลิส​ได้​ดล‍ใจ​ยูดาส​บุตร​ของ​ซีโมน อิส‌คา‌ริ‌โอท​ให้​ทรยศ​ท่าน) ท่าน​รู้​ว่าองค์อุปถัมภ์ประ‌ทาน​ทุก​สิ่ง​ไว้​ใน​มือ​ของ​ท่าน และ​รู้​ว่า​ท่าน​มา​จาก​อัล‍ลอฮฺ​และ​กำลัง​จะ​กลับ​ไป​หา​อัล‍ลอฮฺ ท่าน​ลุก​จาก​การ​รับ‍ประ‌ทาน​อาหาร ถอด​เครื่อง‍แต่ง‍กาย​ออก​วาง​ไว้ เอา​ผ้า‍เช็ด‍ตัว​คาด​เอว เท​น้ำ​ลง​ใน​อ่าง​แล้ว​เอา​น้ำ​นั้น​ล้าง​เท้า​ของ​พวก​สา‌วก และ​เช็ด​ด้วย​ผ้า​ที่​คาด​เอว​ไว้​นั้น เมื่อ​ท่าน​ล้าง‍มา​ถึง​ซีโมน‍เป‌โตร เขา​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “ท่าน​เจ้า​ข้า ท่าน​จะ​ล้าง​เท้า​ของ​ข้าพ‍เจ้า​หรือ?” ท่านอี‍ซา​ตอบ​เขา​ว่า “สิ่ง​ที่​เรา​ทำ​ใน​ขณะ​นี้​ท่าน​ยัง​ไม่​รู้​เรื่อง แต่​ภาย‍หลัง​ท่าน​จะ​เข้า‍ใจ” เป‌โตร​ตอบ​ท่าน​ว่า “ท่าน​จะ​ล้าง​เท้า​ของ​ข้าพ‍เจ้า​ไม่‍ได้​เด็ด‍ขาด” ท่านอี‍ซา​ตอบ​เขา​อีก​ว่า “ถ้า​เรา​ไม่​ล้าง​ท่าน​แล้ว ท่าน​จะ​มี​ส่วน​ใน​เรา​ไม่‍ได้” ซีโมน​เป‌โตร​กล่าว​ต่อ‍ไป​ว่า “ท่าน​เจ้า​ข้า ไม่​เพียง​แต่​เท้า​ของ​ข้าพ‍เจ้า​เท่า​นั้น แต่​ขอ​โปรด​ล้าง​ทั้ง​มือ​และ​ศีรษะ​ด้วย” 10 ท่านอี‍ซา​ตอบ​เขา​ว่า “คน​ที่​อาบ‍น้ำ​แล้ว​ไม่​จำ‍เป็น​ต้อง​ชำระ​กาย​อีก ล้าง​แต่​เท้า​เท่า‍นั้น เพราะ​สะอาด​หมด​ทั้ง​ตัว​แล้ว พวก​ท่าน​ก็​สะอาด​แล้ว​แต่​ไม่​ใช่​ทุก‍คน” 11 เพราะ​ท่าน​ทราบ​ว่า​ใคร​จะ​ทรยศ​ท่าน เพราะ​เหตุ‍นี้​ท่าน​จึง​พูด​ว่า “ไม่​ใช่​ทุก​คน​ใน​พวก​ท่าน​ที่​สะอาด”

12 หลังจาก​ที่​ท่าน​ล้าง​เท้า​ของ​พวก​เขา​แล้ว ท่าน​ก็​สวม​เครื่อง‍แต่ง‍กาย​แล้ว​นั่ง​ลง​กล่าว​กับ​เขา​ว่า “พวก​ท่าน​เข้าใจ​สิ่ง​ที่​เรา​ทำ​กับ​ท่าน​ไหม? 13 พวก​ท่าน​เรียก​เรา​ว่า​อา‌จารย์​และ​ท่านผู้เป็นเจ้า‍นาย ท่าน​เรียก​ถูก​แล้ว เพราะ​เรา​เป็น​อย่าง​นั้น 14 เพราะ​ฉะนั้น​ถ้า​เรา​ผู้​เป็น​เจ้า‍นาย​และ​อา‌จารย์​ยัง​ล้าง​เท้า​ของ​พวก​ท่าน ท่าน​ก็​ควร​จะ​ล้าง​เท้า​ของ​กัน​และ​กัน​ด้วย 15 เพราะ‍ว่า​เรา​วาง​แบบ​อย่าง​แก่​พวก​ท่าน​แล้ว เพื่อ​ให้​ท่าน​ทำ​เหมือน​อย่าง​ที่​เรา​ทำ​กับ​ท่าน​ด้วย1 16 เรา​บอก​ความ‍จริง​กับ​พวก​ท่าน​ว่า คน‍รับใช้​จะ​เป็น​ใหญ่‍กว่า​นาย​ไม่ได้ และ​ทูต​จะ​เป็น​ใหญ่‍กว่า​คน​ที่​ส่ง​เขา​ไป​ก็​ไม่​ได้2 17 เมื่อ​พวก​ท่าน​รู้​อย่าง‍นี้​แล้ว​และ​ประ‌พฤติ​ตาม ท่าน​ก็​เป็น​สุข 18 เรา​ไม่​ได้​พูด​ถึง​พวก​ท่าน​ทุก‍คน เรา​รู้‍จัก​คน​ที่​เรา​เลือก​ไว้​แล้ว แต่​จะ​ต้อง​เป็น​จริง​ตาม​ข้อคัมภีร์บริสุทธิ์​ที่​กล่าว​ว่า ‘คน​ที่​รับ‍ประ‌ทาน​อาหาร​ของ​เรา​ยก​ส้น​เท้า​ใส่​เรา319 เรา​บอก​พวก​ท่าน​ตอน‍นี้​ก่อน​ที่​เรื่อง‍นี้​จะ​เกิด​ขึ้น เพื่อ​ว่า​เมื่อ​เรื่อง‍นี้​เกิด​ขึ้น​แล้ว​ท่าน​จะ​ได้​เชื่อ​ว่า​เรา​เป็น​ผู้‍นั้น 20 เรา​บอก​ความ‍จริง​กับ​พวก​ท่าน​ว่า ใคร​รับ​คน​ที่​เรา​ส่ง​ไป คน‍นั้น​ก็​รับ​เรา​ด้วย และ​ใคร​รับ​เรา คน‍นั้น​ก็​รับ​พระ‍องค์​ผู้​ทรง​ส่ง​เรา​มา​ด้วย4

การ​พยากรณ์​ถึง​การ​ทรยศ​ท่านอี‍ซา

(มธ.26:20-25; มก.14:17-21; ลก.22:21-23)

21 เมื่อ​ท่านอี‍ซากล่าว​อย่าง‍นั้น​แล้ว ท่าน​ก็​รู้‍สึก​เป็น​ทุกข์​ใน​ใจ จน​กล่าว​ออก​มา​ว่า “เรา​บอก​ความ​จริง​กับ​ท่าน​ว่า คน​หนึ่ง​ใน​พวก​ท่าน​จะ​ทรยศ​เรา” 22 พวก​สา‌วก​จึง​มอง​หน้า​กัน​และ​สง‌สัย​ว่า​คน​ที่​ท่าน​พูด​ถึง​นั้น​คือ​ใคร 23 สา‌วก​คน‍หนึ่ง​ที่​ท่านอี‍ซา​รัก​นั่ง​เอน​กาย​อยู่​ใกล้​ท่าน 24 ซีโมน​เป‌โตร​จึง​พยัก‍หน้า​ให้​เขา​ถาม​ท่าน​ว่า คน​ที่​ท่าน​พูด​ถึง​นั้น​คือ​ใคร 25 ขณะ​ที่​ยัง​นั่ง​เอน​กาย​อยู่​ใกล้​ท่านอี‍ซา สา‌วก​คน​นั้น​ก็​ถาม​ท่าน​ว่า “ท่าน​เจ้า​ข้า คน​นั้น​เป็น​ใคร?” 26 ท่าน​ตอบ​ว่า “เป็น​คน​ที่​เรา​จะ​เอา​ขนม‍ปัง​นี้​จิ้ม​ส่ง​ให้” แล้ว​ท่าน​ก็​เอา​ขนม‍ปัง​นั้น​จิ้ม​แล้ว​ก็​ยื่น​ให้​กับ​ยูดาส​บุตร​ของ​ซีโมน อิส‌คา‌ริ‌โอท 27 เมื่อ​ยูดาส​กิน​ขนม‌ปัง​นั้น​แล้ว อิบ‌ลิส​ก็​เข้า​ไป​สิง​ใน​ตัว​เขา ท่านอี‍ซา​จึง​กล่าว​กับ​เขา​ว่า “ท่าน​จะ​ทำ​อะไร ก็​รีบ​ทำ​ซะ” 28 ไม่‍มี​ใคร​ใน​บรร‌ดา​คน​ที่​เอน‍กาย​ร่วม​โต๊ะ​อาหาร​ที่​รู้​ว่า​ทำ‍ไม​ท่าน​ถึง​กล่าว​กับ​เขา​อย่าง​นั้น 29 บาง‍คน​คิด​ว่า​เพราะ​ยูดาส​ถือ​กระเป๋า​เก็บ​เงิน ท่าน​จึง​บอก​เขา​ว่า “จง​ไป​ซื้อ​สิ่ง​ที่​เรา​ต้อง​การ​สำ‌หรับ​งาน​เทศ‌กาล​นี้” หรือ​บอก​เขา​ว่า เขา​ควร​จะ​ให้​อะไร​แก่​คน‍จน 30 เพราะ​ฉะนั้น​หลัง​จาก​ยูดาส​รับ​ขนม‍ปัง​ชิ้น​นั้น​แล้ว​เขา​ก็​ออก​ไป​ทัน‍ที ขณะ​นั้น​เป็น​เวลา​กลาง‍คืน

บัญญัติ​ใหม่

31 เมื่อ​เขา​ออก​ไป​แล้ว ท่านอี‍ซา​จึง​กล่าว​ว่า “เดี๋ยว‍นี้​บุตร‍มนุษย์​ได้​รับ​เกียรติ​แล้ว และ​อัล‍ลอฮฺ​ทรง​ได้​รับ​พระ‍เกียรติ​เพราะ​บุตร‍มนุษย์ 32 ถ้า​อัล‍ลอฮฺ​ทรง​ได้​รับ​พระ‍เกียรติ​เพราะ​บุตร‍มนุษย์ อัล‍ลอฮฺ​ก็​จะ​ทรง​ให้​บุตร‍มนุษย์​มี​เกียรติ​ใน​ตัว​เอง​และ​จะ​ทรง​ให้​มี​เกียรติ​เดี๋ยว‍นี้ 33 ลูก​ทั้ง‍หลาย​เอ๋ย เรา​จะ​อยู่​กับ​พวก​ท่าน​อีก​หน่อย​เดียว​เท่า​นั้น ท่าน​จะ​หา​เรา และ​อย่าง​ที่​เรา​พูด​กับ​พวก​ยา‌ฮู‌ดี​และ​ตอน​นี้​เรา​ก็​พูด​กับ​ท่าน​ด้วย คือ ‘ที่​ที่​เรา​กำ‌ลัง​จะ​ไป​นั้น พวก​ท่าน​ไป​ไม่‍ได้’5 34 เรา​ให้​บัญญัติ​ใหม่​ไว้​กับ​พวก​ท่าน คือ​ให้​รัก​ซึ่ง​กัน​และ​กัน6 เรา​รัก​พวกท่านมา​แล้ว​อย่าง‍ไร ท่าน​ก็​จง​รัก​กัน​และ​กัน​ด้วย​อย่าง​นั้น 35 ถ้า​ท่าน​รัก​กัน​และ​กัน ทุก​คน​ก็​จะ​รู้​ว่า​ท่าน​เป็น​สา‌วก​ของ​เรา”

การ​พยา‌กรณ์​ถึง​เรื่อง​ที่​เป‌โตร​จะ​ปฏิ‌เสธ

(มธ.26:31-35; มก.14:27-31; ลก.22:31-34)

36 ซีโมน‍เป‌โตร​กล่าว​กับ​ท่านอี‍ซา​ว่า “ท่าน​เจ้า​ข้า ท่าน​จะ​ไป​ที่‍ไหน?” ท่านอี‍ซา​ตอบ​เขา​ว่า “ที่​ที่​เรา​จะ​ไป​นั้น ท่าน​จะ​ตาม​เรา​ไป​เดี๋ยว‍นี้​ไม่‍ได้ แต่​ท่าน​จะ​ตาม​ไป​ภาย​หลัง” 37 เป‌โตร​ตอบ​ท่าน​ว่า “ท่าน​เจ้า​ข้า ทำ‍ไม​ข้าพ‍เจ้า​ถึง​ตาม​ท่าน​ไป​เดี๋ยว‍นี้​ไม่‍ได้? ข้าพ‍เจ้า​พร้อม​ที่​จะ​ตาย​เพื่อ​ท่าน” 38 ท่านอี‍ซา​ตอบ​ว่า “ท่าน​จะ​ตาย​เพื่อ​เรา​หรือ? เรา​บอก​ความ​จริง​กับ​ท่าน​ว่า ก่อน​ไก่​ขัน ท่าน​จะ​ปฏิ‌เสธ​เรา​สาม​ครั้ง”


ลก.22:27

มธ.10:24; ลก.6:40; ยะหฺยา 15:20

ซาบูรฺ 41:9

มธ.10:40; มก.9:37; ลก.9:48; 10:16

ยะหฺยา 7:34

ยะหฺยา 15:12,17; 1 ยะหฺยา 3:23; 2 ยะหฺยา 5

บทที่ 12  ►  บทที่ 14

Share